Siostra Franciszka urodziła się 2 grudnia 1817 roku w Nysie na Śląsku, jako córka Franciszka i Franciszki Werner. 27 września 1842 roku wspólnie z Matyldą Merkert i jej siostrą Marią Luizą Merkert oraz Klarą Wolff zobowiązała się do bezpłatnej, zorganizowanej posługi osobom chorym i najbardziej potrzebującym, zapoczątkowując w ten sposób „Stowarzyszenie Szarych Sióstr pw. Serca Jezusowego dla pielęgnacji opuszczonych chorych”. Formację zakonną zdobyła w nowicjacie sióstr Boromeuszek w Nysie. 19 listopada 1850 roku wraz z Marią Luizą Merkert ponownie poświęciły się pielęgnacji chorych w Nysie, obierając za swoją patronkę św. Elżbietę Węgierską. 5 maja 1860 roku złożyła śluby zakonne we Wrocławiu. 11 marca 1873 roku została wybrana na przełożoną generalną, którą była do śmierci. Założyła 11 placówek zakonnych. Za jej czasów Zgromadzenie liczyło prawie 700 sióstr w 96 domach. Umiejętnie łączyła modlitwę i kontemplację z pracą apostolsko-charytatywną. Zmarła w opinii świętości 14 grudnia 1885 roku w Nysie. Trzy dni później została pochowana na nyskim Cmentarzu Jerozolimskim. Opinia o świętości jej życia gromadziła wiernych przy jej grobie. W 1964 roku jej doczesne szczątki ekshumowano i przeniesiono do kościoła parafialnego pw. św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie. W związku z powyższym 28 lutego 2020 roku, zgodnie z wytycznymi prawa kanonizacyjnego, zwróciłem się do Konferencji Episkopatu Polski o opinię w sprawie stosowności rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego Siostry Franciszki Werner. Księża Biskupi, zgromadzeni na 386. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski, które obradowało na Jasnej Górze w Częstochowie w dniach 27-29 sierpnia 2020 roku, wyrazili pozytywną opinię (SEP – D/6.3-48). Zwracam się więc z serdeczną prośbą do wszystkich, którzy posiadają jakiekolwiek dokumenty, pisma, zdjęcia, pamiątki lub wiadomości w przedłożonej sprawie, zarówno pozytywne jak i negatywne, aby zechcieli przekazać je do Kurii Diecezjalnej w Opolu do dnia 27 września 2022 roku.